Disclaimer: wil je weten wat waarheid met werkgevers te maken heeft, lees dan door tot de laatste punt. Eerst wil ik een ander punt maken.

Positieve resultaten uit het verleden bieden geen garantie voor de toekomst. Maar blijkbaar mag je er bij negatieve resultaten van uitgaan dat het in de toekomst niet anders zal zijn. Nog zo’n mooie: eerlijkheid loont! Nou, helemaal niet. Eerlijkheid my ass [dit vooral omdat ‘mijn kont’ gewoon minder lekker klinkt]. Eerlijkheid kost je geld, tijd en levert je hoofdpijn op …

Hoe ik hierbij kom? Ik had een to-do’tje te doen, eigenlijk stond dat to-do’tje al zo’n 4 jaar op mijn to-dolijst. Een AOV afsluiten. Doe je even, dacht ik. Slimme meid met slimme man, die regelen dat gewoon even online. Gegevens invullen, multiplechoicevragen invullen – ze willen checken of ik snap wanneer er uitgekeerd wordt en wanneer niet en hoeveel dat dan is – eerlijk de medische vragenlijst invullen en dan afwachten of je toegelaten wordt. Daar heeft de medische ballotagecommissie 5 werkdagen voor nodig. In mijn geval waren dat wat meer dagen, het dubbele, zeg maar.

Psychisch wrak

Vandaag kreeg ik een document toegestuurd. Of ik akkoord wilde gaan met het feit dat ze bij het volledige medisch spectrum waar ik vanaf mijn 16e ooit mijn gezicht heb laten zien navraag mogen doen. Voor de beeldvorming, ik ben vandaag 37 jaar. Ik dacht: ik bel even om het een en ander te duiden, want de eetstoornis op mijn 16e of de burn-out begin 20, maken van mij geen psychisch wrak. Eerder het tegenovergestelde, maar dat terzijde.

De bekkenklachten van ooit – zwangerschapsgerelateerd – weerhouden mij er vandaag de dag niet van om te bootcampen en heel hard te lopen. De klachten zijn namelijk over. De hoofdpijn waar ik een poosje mee liep, kan inderdaad weleens spanningshoofdpijn zijn geweest. Maar hé, nog meer groene vitamientjes, beweging en rust en de hoofdpijn verdween vanzelf. Terwijl de hoofdpijnspecialist mij toen antidepressiva voorschreef, besloot ik nog een tandje beter voor mezelf te zorgen. Misschien helpt het als ik ze dat influister, voordat ze mij bestempelen als zeer hoog risico-geval dat weleens aanspraak zou kunnen maken op de pot met geld.

Risico mijden

Begrijp me goed, ik snap dat deze mensen hun werk doen. Ik snap dat ze risico’s willen mijden. Een gewaarschuwd mens telt voor twee en zo. Maar kom op, ik voelde me enorm benadeeld, omdat ik in volle EERLIJKHEID de vragen had beantwoord. Eerlijkheid kostte me al behoorlijk wat tijd tijdens het invullen … Had me even gebeld! Dan had ik direct het een en ander uit kunnen leggen. Nu moest ik zelf bellen om mijn verhaal te duiden. De mevrouw aan de andere kant van de lijn luisterde, noteerde mijn duiding en wilde dit toevoegen aan al het medisch materiaal dat ze op zouden vragen … Maar ik kreeg vooral te horen dat de ervaring leerde dat mensen met een psychisch issue uit het verleden daar later weer mee konden kampen. Ik bedankte de dame voor haar tijd en hing op.

Boooooooooos

Heel even keek ik naar mijn scherm en vroeg me af of mijn cartridge nog vol genoeg was om zoveel papieren uit te kunnen printen. Er moest nogal een stapel ingevuld en ondertekend weer retour. En toen werd ik boos. Maar ook écht boos! Als ik echt boos word, ga ik huilen – ik weet zeker dat als die mevrouw dat had gezien ze mijn aanvraag zéker niet meer in behandeling had genomen. Ik werd niet boos omdat die vrouw gewoon haar werk doet, niet omdat ik mijn krabbel ergens onder moest zetten, maar omdat mijn eerlijkheid al lang gedane zaken ineens in een vervelend spotlight zette. Omdat irrelevante zaken ineens relevant blijken te zijn als er geld mee gemoeid is! Gek toch eigenlijk. Mijn verleden levert mij nu namelijk heel veel op. Ik ben empathisch tot en met, weet wat ik wil, doe waar ik blij van word …

Even slikken …

Ik slikte mijn tranen weg, schraapte mijn keel – ze moesten natuurlijk niet horen dat ik net gehuild had – en belde de AOV-verstrekker weer op. Niet om te duiden of zo, maar om mijn aanvraag in te trekken. Omdat hun processen en de protocollen eerlijkheid niet in de hand werken. Omdat een telefoontje voorafgaand aan de vraag tot extra info al voldoende zou zijn … Waarschijnlijk zijn ze te druk, ben ik een van de velen – I know, aanname – maar had aan mij gevraagd wie ik ben, dan had ik je kunnen vertellen dat ik een sterke vrouw ben met een fantastisch bedrijf. Trots op waar ik sta en dat ik dit zonder mijn verleden nooit had kunnen bereiken. “Wilt u alsnog aanvullende gegevens mevrouw van de AOV-verstrekker? Geen probleem, regel ik voor u.” Had me gehoord!

Eerlijkheid! Uiteindelijk heb ik eerlijk gezegd dat ik me benadeeld voel en ze getipt over dat bellen vooraf. Ik wil me niet mooier voordoen dan ik ben, dat past niet bij mij. Een volgende keer – als die er komt – vul ik mijn medische vragenlijst gewoon weer eerlijk in.

Oppoetsen

Als ik de waarheid geweld aan zou doen, mijn eigen verleden een beetje oppoetsen en mijn heden een of andere washing geven, dan benadeel ik mezelf ook. Maar dan doe ik het mezelf aan. Dat weiger ik!

Nu komt het werkgeverspunt!

Werkgevers zouden op hun werkenbij-site of in hun vacatureteksten ook niets mooier moeten voorspiegelen dan dat het is. Kwetsbaarheid loont. Eerlijkheid werkt. Wil je dat mensen voor jou kiezen, zorg dan dat ze je kennen. Weet je, op Tinder plaatsen mensen ook geen brakke foto’s van zichzelf, lijkt me.  Net zomin als dat ze vermelden dat ze op hun teennagels knagen – zouden mensen dit echt doen? Ze laten zichzelf van hun beste kant zien, maar wil je weten of de ander marriage material is, dan wil je meer zien dan die beste kant. Je trouwt met het hele pakket. For better, for worse

Inclusieve werkgever

Stel je voor dat je een inclusieve werkgever wilt zijn, dan zeg je dat niet alleen omdat dat zo mooi smoelt op je homepage. Dan bén je er één. Dan bied je mensen die langere tijd uit het arbeidsproces zijn geweest een kans. Gewoon omdat ze passen bij jouw vraag. Dan neem je ouderen aan voor hun kennis en jongeren voor het denken in onbegrensde mogelijkheden. Kijk je verder dan iemands sticker en zie je kansen … Dan bel je iemand gewoon eens op om te vragen wie die ander is.

Eerlijkheid duurt het langst …

Werkgeversmerk

Wil je een eerlijk verhaal over jouw werkgeversmerk? Bel ons dan voor de beste arbeidsmarktcontent. Wij laden jouw merk, zodat je de mensen aantrekt die bij jou passen. Teksten die boeien, bewegen en binden, dat is wat onze content voor jou kan betekenen. Wil je me eerst beter leren kennen? Dan plannen we gewoon een strategiesessie in. Mijn medische gegevens gaan je verder niets aan, maar als je mijn referenties wilt checken. Be my guest.


Update: schrijven van arbeidsmarktcontent doen we niet meer, wel willen we jou er graag alles over leren. Om te beginnen: de vacaturetekst. Volg mijn online training vacatureteksten schrijven, of volg de offline variant en laat mij bij jullie langskomen. Weten hoe je een goed verhaal vertelt – en dat is wat ik je leer – helpt je met ál je communicatatie-uitingen. 

Waarom eerlijke werkgevers even bellen